Siddhārtha, annō 1922 edītus, est fābula vītae cuiusdam peregrīnī, quī viās variās sequitur—per ascēticam etiam per luxum—in spē veritātis universī inveniendī et pācis captandī. ¶Ē sermōne Germānicō conversus, Siddhārtha, Fābula Indica, ad operis modum scrībendī lyricum et magicum, nisi Lutheriānum, cum verbīs Latīnīs capiendam spectat. Scrīptor: Hermann Hesse, (1877-1962), Praemiō Nobeliānō Litterārum annō 1946 laureātus, nōn sōlum hōc opere nōtus est sed etiam librīs inter quōs sunt Demian, Steppenwolf et Magister Lūdī. ¶Interpres: James Rumford, scrīptor et illustrātor librōrum puerīlium, plūribus praemīs laureātus, prīmum lēgit Siddhārtha velut plūrēs aetātis suae annō 1967, tempore Haight-Ashbury et Beatles in Indiā, et memor est huius librī momentī suā in vitā.